María Fernández Remuiñán

Resumo: Merien vive en paris e é unha das primeiras mulleres fotógrafas. O seu neto Félix, soldado francés que está ferido despois da 1º guerra mundial. Dende o hospital escríbelle cartas á sua avoa e recorda como ela se convirtíu en fotógrafa. Meriem ó largo da súa vida tivo 3 pais. Ós pais biolóxicos matárannos o exército colonial francés, xunto có seu irmá e ó pobo. Ela sobrevivira porque sua nai a escondera. Encontrouna Slimane, o que se convertera no seu segundo pai. Slimane era un nómada que seguía ao lexendario Abd el-kader. Slimane morreu nunha batalla, así Meriem volveu a quedar soa. Foi recollida por Eugène Meynard, que mais tarde se convertirá no seu terceiro pai. Era pintor contratado polo exército. Viaxou ata Francia con el. Cambiáronlle o nome por Myriam Meynard e terminou facéndose fotógrafa.

Colonización da Arxelia francesa:
A ocupación francesa de Arxelia, comezando en 1830, foi conocida por unha rebelión liderada por Abd el-kader. Ademáis de soportar a afrenta de ser gobernado por un poder estranxeiro non musulmán, moitos arxelinos perderon as súas terras có novo goberno ou cós colonistas. Os líderes foron eliminados, encerrados, ou feitos irrelevantes, e o tradicional sistema educacional ampliamente desmantelado; as estructuras sociales foron presionadas ata o punto da quebra. Os arxelinos soportaron 132 anos de subyugación colonial. Na primeira parte da colonización francesa, os musulmanes e xudeus eran vistos nacionales franceses, pero non como ciudadanos franceses. En 1865 Napoleón III permitíulles solicitar a total cidadanía francesa, unha medida que poucos tomaron , xa que involucraba renunciar ao dereito de ser gobernado pola sharia. Acidadanía francesa fíxose automática para os xudeus, unha decisión que enfadou aos musulmáns, os que comezaron a considerar aos xudeus como cómplices do poder colonial. Este período veu o progreso na saude, algunhas infraestructuras, e a expansión global da economía de Arxelia, así como a formación de novas clases sociais, que tras a exposición de ideas de igualdade e liberdades política, axudarían a propulsar ao país hacia a idependencia. Durante os anos de dominio francés, as loitas por sobrevivir, coexistir, lograr a igualdade e conseguir a idependencia.



Gústame esta imaxe porque é bonito observala de noite
coas luces encendidas. É
unha ponte galega e une A
Coruña con Ferrol. Foi cons-
truída en 1939-1942 está fei-
ta de hormigón armado, ten
unha lonxitude de 520,40m e
de ancho 7m. Os arquitectos
foron Eduardo Torroja e
César Villalba Granda.








París 1900